Налады
Настройки шрифта
PT Sans
Times New Roman
Размер
A
A
A
Межбуквенное расстояние
Стандартное
Увеличенное
Большое
Цветовая схема
Черным<br/>по белому
Белым<br/>по синему
Палата прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь
Сёмае скліканне
02.04.2020

2 красавіка 2020 года на пасяджэнні другой сесіі Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь сёмага склікання сфарміраваны рабочыя органы сесіі, зацверджаны парадак дня, разгледжаны 8 праектаў законаў.

Кіраўніком сакратарыята другой сесіі сёмага склікання выбраны Панасюк В.В. Падліковую камісію ўзначаліла Далгашэй Т.С.

Зацверджаны парадак дня сесіі, які ўключае 37 пытанняў.

У ходзе пасяджэння парламентарыі разгледзелі два законапраекты ў першым чытанні.

Даклад аб праекце Закона «Аб змяненні кодэксаў» (па пытаннях абскарджання ў суд мер спагнання) зрабіў Міністр юстыцыі Рэспублікі Беларусь Сліжэўскі А.Л. Яго інфармацыю дапоўніл у сваім выступленні член Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў па нацыянальнай бяспецы Данчанка А.М.

Праект Закона падрыхтаваны ў мэтах рэалізацыі рашэння Канстытуцыйнага Суда Рэспублікі Беларусь ад 11 ліпеня 2018 г. № Р-1141/2018 «Аб праве і парадку абскарджання ў суд асуджанымі да абмежавання волі, папраўчых работ і іншым відам пакарання прымененых да iх мер спагнання».

У рашэнні адзначана, што адсутнасць у Крымінальна-выканаўчым і Грамадзянскім працэсуальным кодэксах норм, якія ўстанаўліваюць права і парадак абскарджвання асуджанымі да абмежавання волі, папраўчых работ і іншым відам пакарання прымененых да iх мер спагнання, парушае канстытуцыйныя гарантыі судовай абароны праў грамадзян, не дазваляе названым асуджаным належным чынам абараняць свае правы і свабоды і, як следства, не спрыяе своечасовасці і эфектыўнасці аднаўлення парушаных праў.


У мэтах рэалізацыі канстытуцыйнага права кожнага на судовую абарону, забеспячэння вяршэнства права і прававой дакладнасці ў дзеючым прававым рэгуляванні праектам Закона прапануецца ўнесці ў КВК і ГПК змяненні, якія ўстанаўліваюць права і парадак абскарджання ў суд асуджанымі да абмежавання волі, папраўчых работ і іншым відам пакарання прымененых да іх мер спагнання.

Артыкула 43 і 56 КВК дапаўняюцца адпаведнымі нормамі, якія прадугледжваюць права асуджаных да папраўчых работ і абмежавання волі абскардзіць ўжытыя да іх меры спагнання.

У мэтах выключэння прававой недакладнасці і забеспячэння абароны праў непаўналетніх, асуджаных з прымяненнем прымусовых мер выхаваўчага характару, у рамках новай рэдакцыі артыкула 185 КВК замацоўваецца іх права абскардзіць рашэнне аб ужыванні спагнання ў выглядзе вымовы.

У рамках карэкціроўкі ГПК прапануецца пашырыць кола асоб, якім прадастаўлена права на абскарджанне спагнанняў, якія накладаюцца ўпаўнаважанымі органамі, службовымі асобамі ў парадку, устаноўленым КВК, дадаткова уключыўшы ў яго асуджаных да папраўчых работ, абмежавання волі і непаўналетніх, асуджаных з прымяненнем прымусовых мер выхаваўчага характару.

Адначасова ў артыкуле 3582 ГПК прадугледжваецца, што па скаргах асуджаных да папраўчых работ, абмежавання волі і непаўналетніх, асуджаных з прымяненнем прымусовых мер выхаваўчага характару, суд неадкладна пасля ўзбуджэння справы выпатрабуе ў органа, службовай асобы, якія маюць права накладаць спагнанне, усе неабходныя дакументы, якія характарызуюць асобу такіх асуджаных, а таксама копіі матэрыялаў па абскарджваемых спагнаньнях.

У сваю чаргу, па скаргах асуджаных да арышту, пазбаўлення волі, пажыццёвага зняволення, асоб, якія ўтрымліваюцца пад вартай, адміністрацыйна арыштаваных, такія матэрыялы прыкладаюцца да скаргаў тэрытарыяльнымі органамі ўнутраных спраў, адміністрацыяй устаноў, якiя выконваюць пакаранне, месцаў утрымання пад вартай, месцаў адбыцця адміністрацыйнага арышту.

Акрамя таго, у артыкуле 3582 ГПК прапануецца да замацавання норма аб тым, што скаргі асуджаных да папраўчых работ, абмежавання волі, непаўналетніх, асуджаных з прымяненнем прымусовых мер выхаваўчага характару, на прымяненне да іх мер спагнання разглядаюцца судом не пазней за 10 дзён з моманту паступлення ў суд запатрабаваных дакументаў і матэрыялаў. Пры гэтым заяўнікі, асуджаныя да папраўчых работ, абмежавання волі, непаўналетнія, асуджаныя з прымяненнем прымусовых мераў выхаваўчага характару, папярэджваюцца аб часе і месцы судовага пасяджэння, аднак іх няяўка пры ўмове належнага паведамлення не перашкаджае разгляду справы.

Акрамя выкладзенага, ГПК карэктуецца ў мэтах выканання даручэння Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь аб скарачэнні ўдзелу пракурора ў грамадзянскім працэсе.

У дадзеным выпадку праектам Закона выключаецца абавязковы ўдзел пракурора ў справах аб прымусовай шпіталізацыі і лячэнні грамадзян, аб працягу тэрміну прымусовай шпіталізацыі і лячэння грамадзян, а таксама па вызначэнню суда аб прызнанні неабходнасці ўдзелу ў справе пракурора.


Прыняцце праекта Закона будзе спрыяць рэалізацыі канстытуцыйнага права кожнага на судовую абарону, забеспячэнню вяршэнства права і прававой дакладнасці ў дзеючым прававым рэгуляванні, дазволіць палепшыць прававы статус асуджаных да папраўчых работ і абмежавання волі, а таксама непаўналетніх, асуджаных з прымяненнем прымусовых мер выхаваўчага характару.

А.Л.Сліжэўскі таксама далажыў дэпутатам аб праекце Закона «Аб змяненні Крымінальна-працэсуальнага кодэкса Рэспублікі Беларусь». Садакладчыкам па гэтым пытанні выступіў член Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў па нацыянальнай бяспецы Зайцаў Я.С.

Праект Закона падрыхтаваны ў мэтах рэалізацыі рашэння Канстытуцыйнага Суда Рэспублікі Беларусь ад 23 красавіка 2019 г. № Р-1167/2019 «Аб прававым рэгуляванні вытворчасці па крымінальных справах па наноў адкрыўшыхся абставінах».

У мэтах забеспячэння і абароны канстытуцыйных праў і свабод грамадзян у крымінальным працэсе і ліквідацыі прабелу ў дзеючым прававым рэгуляванні прапануецца ў Крымінальна-працэсуальным кодэксе замацаваць права зацікаўленых асоб на абскарджанне ў судовым парадку пастановы пракурора аб спыненні узбуджанай ім вытворчасці па крымінальнай справе па наноў адкрыўшыхся абставінах.

У мэтах ўзгаднення прапанаваных змяненняў з іншымі палажэннямі КПК прапануецца таксама дапоўніць частку 2 артыкула 139 КПК «Падача скаргаў» указаннем на тое, што скаргі на рашэнні органа крымінальнага праследвання аб спыненні вытворчасці па наноў адкрыўшыхся абставінах падаюцца адпаведнаму пракурору або ў суд па месцы расследавання крымінальнай справы альбо разгляду заявы або паведамленні аб злачынстве.

У частцы 3, 5 і 6 артыкула 142 КПК «Парадак разгляду скаргаў на дзеянні і рашэнні органа дазнання, асобы, якая здзяйсняе дазнанне, следчага, пракурора» прапануецца ўнесці дапаўненні, якія тычацца парадку разгляду скаргаў на дзеянні і рашэнні пракурора, звязаныя з вынясеннем ім пастановы аб спыненні вытворчасці па наноў адкрыўшыхся абставінах.

Прыняцце праекта Закона дасць магчымасць забяспечыць абарону канстытуцыйных праў і свабод грамадзян у крымінальным працэсе і ліквідаваць прабел у частцы вызначэння ў крымінальна-працэсуальным законе правы зацікаўленых асоб на абскарджанне ў судовым парадку пастановы пракурора аб спыненні узбуджанай ім вытворчасці па крымінальнай справе па наноў адкрыўшыхся абставінах.

Акрамя таго, прыняцце праекта Закона будзе садзейнічаць працягу работы па дасягненні мэты ўстойлівага развіцця «Садзейнічанне стварэнню мірных і інклюзіўных таварыстваў ў інтарэсах устойлівага развіцця, забеспячэнню доступу да правасуддзя для ўсіх і стварэнню эфектыўных, падсправаздачных і інклюзіўных інстытутаў на ўсіх узроўнях».

На першым пасяджэнні вясенняй сесіі Палаты прадстаўнікоў адзін законапраект быў прыняты ў другім чытанні.

Намеснік старшыні Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў па правах чалавека, нацыянальных адносінах і сродках масавай інфармацыі Ананіч Л.С. прадставіла праект Закона «Аб змяненні Закона Рэспублікі Беларусь «Аб Беларускім Таварыстве Чырвонага Крыжа».

Законапраект накіраваны на далейшае ўдасканаленне дзейнасцi Беларускага Таварыства Чырвонага Крыжа, уключаючы павышэнне яго пазнавальнасці шляхам унясення змяненняў у рэгуляванне найменняў БТЧК, павелічэння выкананых ім задач і асноўных напрамкаў дзейнасці, у тым ліку пашырэння яго кампетэнцыі, а таксама ўдакладнення асаблівасцяў яго прававога статусу.

У праекце Закона ўдакладнены тэрмін «валанцёр», палажэнні, што тычацца эмблемы БТЧК, прыведзены ў адпаведнасць з заканадаўствам аб афіцыйных геральдычных сімвалах.

Норма аб аказанні дзяржаўнай падтрымкі БТЧК набыла больш універсальную фармулёўку. Становішча ў дачыненні да супрацоўніцтва БТЧК з юрыдычнымі асобамі і індывідуальнымі прадпрымальнікамі выдзелены ў асобны артыкул і прыведзены ў адпаведнасць з заканадаўствам аб рэкламе. Унесены іншыя праўкі рэдакцыйнага і юрыдыка-тэхнічнага характару.

Яшчэ пяць прынятых на пасяджэнні сесіі законапраектаў тычыліся ратыфікацыі міжнародных пагадненняў.

Інфармацыю аб праекце Закона «Аб ратыфікацыі Пагаднення Паміж Рэспублікай Беларусь і Еўрапейскім саюзам аб спрашчэнні выдачы віз» агучылі намеснік Міністра замежных спраў Рэспублікі Беларусь Краўчанка А.І. і Старшыня Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў па міжнародных справах Савіных А.У.

Пагадненнем прадугледжаны абавязацельствы бакоў забяспечыць магчымасць афармлення віз для транзіту цi ўезду для мяркуемага знаходжання на працягу не больш за 90 дзён у любы 180-дзённы перыяд, выдачу шматразовых віз з тэрмінам дзеяння ад 1 да 5 гадоў для шэрагу катэгорый грамадзян, паніжэнне збору за разгляд хадайніцтваў аб выдачы віз за 35 еўра, вызваленне шэрагу катэгорый грамадзян ад аплаты збораў за разгляд хадайніцтваў.


Пагадненнем скарочаны cпic дакументаў, якія з’яўляюцца дастатковымі для пацвярджэння мэты паездкі.

Бакі абавязваюцца таксама забяспечыць бязвізавы ўезд для асоб, якія дакументаваны біяметрычнымі дыпламатычнымі пашпартамі, i спрасціць парадак выдачы віз для членаў афіцыйных дэлегацый.

У адпаведнасці з Пагадненнем грамадзяне Беларусі i ЕС будуць мець права перамяшчацца па тэрыторыі дзяржаў — членаў ЕС i Беларусі на роўных умовах з грамадзянамі ЕС i Беларусі (з улікам нацыянальных норм i правіл, якія датычацца нацыянальнай бяспекі Беларусі i дзяржаў — членаў ЕС, а таксама правіл ЕС аб візax, сапраўдных на абмежаванай тэрыторыі).

У адпаведнасці з Пратаколам да Пагаднення ўзгодненыя меры будуць прыняты з мэтай спрашчэння транзіту i кароткачасовага знаходжання ўладальнікаў шэнгенскіх віз i шэнгенскіх дазволаў на пражыванне на тэрыторыі дзяржаў — членаў ЕС, якія яшчэ не ў поўнай меры прымяняюць Шэнгенскае заканадаўства (Балгарыя, Харватыя, Kiпp i Румынія).

Дакументам прадугледжана стварэнне Сумеснага камітэта экспертаў, які будзе выконваць, у прыватнасці, функцыі назірання за яго выкананнем i ўрэгулявання спрэчак, што ўзнікаюць пры тлумачэнні або прымяненні палажэнняў Пагаднення.

Пагадненнем прадугледжана, што яно набудзе сілу не раней за дату набыцця сілы Пагаднення паміж Рэспублікай Беларусь i Еўрапейскім саюзам аб рэадмісіі асоб, якія знаходзяцца без дазволу, якое таксама было падпісана ў г. Бруселі 8 студзеня 2020 года.

У адпаведнасці з прэамбулай Пагаднення i сумеснымі дэкларацыямі да Пагаднення яго палажэнні не прымяняюцца да працэдур выдачы віз дыпламатычнымі прадстауніцтвамі i консульскімі ўстановамі Даніі, Аб’яднанага Каралеўства i Ірландыі. Бакі дадаткова адзначылі, што пажадана, каб улады Беларусі i Даніі, Аб’яднанага Каралеўства, Ірландыі, Швейцарыі, Ісландыі, Ліхтэнштэйна, Hapвегii неадкладна заключылі двухбаковыя пагадненні аб спрашчэнні выдачы віз.

Дакладчыкам па праекце Закона «Аб ратыфікацыі Пагаднення паміж Рэспублікай Беларусь і Еўрапейскім саюзам аб рэадмісіі асоб, якія знаходзяцца без дазволу» выступіў намеснік Міністра ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь Барсукоў А.П. Садаклад зрабіў намеснік старшыні Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў па міжнародных справах Гайдукевіч А.С.

Пагадненне падпісана 8 студзеня 2020 года ў г. Брусэлі ў мэтах вызначэння парадку перадачы і прыняцця асоб, якія знаходзяцца на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь і дзяржаў — членаў Еўрапейскага саюза ў парушэнне парадку ўезду, выезду, знаходжання і пражывання замежных грамадзян і асоб без грамадзянства.

Пагадненне прадугледжвае абавязацельствы Рэспублікі Беларусь і дзяржаў — членаў ЕС па хадайніцтве іншага боку і без дадатковых працэдур, за выключэннем працэдур, прадугледжаных Пагадненнем, прымаць не адпаведных дзеючым умовам уезду, знаходжання або пражывання на тэрыторыі, дзяржавы, што запрошвае, як уласных грамадзян, так і грамадзян трэціх дзяржаў і асоб без грамадзянства, у дачыненні да якіх устаноўлена, што гэтыя асобы: маюць або мелі на момант ўезду дазвол на пражыванне, выдадзены дзяржавай, што запрошвае, ці сапраўдную візу, выдадзеную дзяржавай, што запрошвае; незаконна заехалі на тэрыторыю дзяржавы, што запрошвае, непасрэдна пасля знаходжання на тэрыторыі дзяржавы, што запрошвае, або транзіту праз яе тэрыторыю.

Акрамя таго, бакі дамовіліся ўзяць на сябе наступныя абавязацельствы: вырашаць па запыце кампетэнтнага органа дзяржавы, што запрошвае, транзіт грамадзян трэціх дзяржаў і асоб без грамадзянства, якiя перадаюцца ў парадку рэадмісіі ў трэція дзяржавы праз тэрыторыю дзяржавы, што запрошвае; ажыццяўляць рэадмісіі па паскоранай працэдуры ў выпадку затрымання асобы ў прыгранічным раёне (уключаючы аэрапорты) дзяржавы, што запрошвае, пасля таго, як яна незаконна перасекла дзяржаўную граніцу, рухаючыся непасрэдна з тэрыторыі дзяржавы, што запрошвае; прымаць назад перададзеных памылкова асоб; стварыць у мэтах рэалізацыі Пагаднення Сумесны камітэт па рэадмісіі, рашэнні якога з’яўляюцца абавязковымі для бакоў.

У задачы Камітэта будуць уваходзіць назіранне за прымяненнем Пагаднення; прыняцце рашэнняў аб мерах, неабходных для аднастайнага прымяненнем Пагаднення; рэгулярны абмен інфармацыяй аб выканаўчых пратаколах, якія заключаюцца асобнымі дзяржавамі — членамі ЕС і Беларуссю ў адпаведнасці з артыкулам 20 гэтага Пагаднення і інш. Плануецца, што ў склад Камітэта ўвойдуць прадстаўнікі ЕС і зацікаўленых дзяржаўных органаў Рэспублікі Беларусь.

Пагадненнем прадугледжана магчымасць па просьбе Рэспублікі Беларусь або любой дзяржавы — члена ЕС, на якога распаўсюджваецца дзеянне Пагаднення, заключаць выканаўчыя пратаколы, якія змяшчаюць правілы, што датычацца вызначэння кампетэнтных органаў, упаўнаважаных на выкананне Пагаднення, пунктаў пропуску праз граніцу, абмену інфармацыяй аб кантактных пунктах, умоў перадачы асоб з суправаджэннем.

Кампетэнтнымі органамі, адказнымі за рэалізацыю Пагаднення, ад Рэспублікі Беларусь вызначаны Міністэрства ўнутраных спраў, Дзяржаўны пагранічны камітэт, Міністэрства замежных спраў.

Аб праекце Закона «Аб ратыфікацыі Дагавора аб стратэгічным партнёрстве паміж Рэспублікай Беларусь і Рэспублікай Таджыкістан» дэпутатам расказалі першы намеснік Міністра замежных спраў Рэспублікі Беларусь Еўдачэнка А.А. і член Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў па пытаннях экалогіі, прыродакарыстання і чарнобыльскай катастрофы Паканечны П.Л.

Дагаворам, які быў падпісаны ў г. Мінску 28 чэрвеня 2019 года, прадугледжваецца, што Беларусь і Таджыкістан будуюць свае адносіны на аснове прынцыпаў суверэннай роўнасці, узаемнага даверу і стратэгічнага партнёрства, умацоўваюць стратэгічнае партнёрства, выкарыстоўваючы і ўдасканальваючы механізм рэгулярных сустрэч, перш за ўсё на вышэйшым і высокім узроўнях, праводзячы рэгулярны абмен думкамі і ўзгадняючы пазіцыі па актуальных міжнародных праблемах і пытаннях двухбаковых адносін, што ўяўляюць узаемную цікавасць.

У Дагаворы адзначаецца, што стратэгічнае партнёрства паміж дзвюма краінамі нацэлена на ўмацаванне міру, забеспячэння стабільнасці і бяспекі, як у глабальным, так і ў рэгіянальным маштабе.

Згодна з Дагаворам, абодва яго бакі будуць каардынаваць і аб’ядноўваць свае намаганні, накіраваныя на павышэнне эфектыўнасці механізмаў супрацьдзеяння і нейтралізацыі пагроз міжнароднага тэрарызму і экстрэмізму, распаўсюджвання зброі масавага знішчэння, супрацьпраўнага прымянення і незаконнага трансгранічнага перамяшчэння кантраляванай міжнароднымі рэжымамі экспартнага кантролю прадукцыі, незаконнага абароту наркатычных сродкаў, псіхатропных рэчываў, іх прэкурсораў і зброі, транснацыянальнай арганізаванай злачыннанасці, гандлю людзьмі, нелегальнай міграцыі і іншых праяў новых пагроз і выклікаў бяспекі.

Дагаворам прадугледжана супрацоўніцтва ў ваеннай і ваенна-тэхнічнай сферах, у абласцях грамадзянскай абароны, папярэджання і ліквідацыі надзвычайных сітуацый, а таксама прапанавана пашырэнне і паглыбленне ўзаемавыгаднага гандлёва-эканамічнага супрацоўніцтва, заахвочванне супрацоўніцтва ў галіне навукі і тэхнікі, стандартызацыі, метралогіі і ацэнкі адпаведнасці, аховы здароўя, адукацыі, культуры, турызму і спорту.

Дагавор закліканы спрыяць развіццю ўсяго комплексу напрамкаў двухбаковага супрацоўніцтва і будзе з’яўляцца асновай для развіцця такога ж узроўня супрацоўніцтва дзвюх краін на шматбаковых пляцоўках.

Міністр працы і сацыяльнай абароны Рэспублікі Беларусь Касцевіч І.А. і член Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў па працы і сацыяльных пытаннях Супрановіч І.А. прадставілі інфармацыю аб праекце Закона «Аб ратыфікацыі Дагавора паміж Рэспублікай Беларусь і Рэспублікай Малдова аб сацыяльным забеспячэнні».

Асноўнай мэтай Дагавора, падпісанага у г. Мінску 23 кастрычніка 2019 года, з’яўляецца ўрэгуляванне пытанняў пенсійнага забеспячэння грамадзян Беларусі і Малдовы, якія працавалі за межамі сваіх дзяржаў. Дагавор заснаваны на прапарцыйным прынцыпе, калі пенсія прызначаецца і выплачваецца кожнай дзяржавай за перыяды стажу, набытага на яго тэрыторыі.

Праект Закона «Аб ратыфікацыі Пратакола аб унясенні змяненняў у Дагавор аб Еўразійскім эканамічным саюзе ад 29 мая 2014 года (у частцы фарміравання агульнага электраэнергетычнага рынку Еўразійскага эканамічнага саюза)» прадставілі намеснік Міністра энергетыкі Рэспублікі Беларусь Закрэўскі В.А. і намеснік старшыні Пастаяннай камісіі Палаты прадстаўнікоў па прамысловасці, паліўна-энергетычным комплексе, транспарце і сувязі Панасюк В.В.

Пратакол аб агульным электраэнергетычным рынку Еўразійскага эканамічнага саюза вызначае спосабы ўзаемнага гандлю электрычнай энергіяй (гандаль па свабодных двухбаковых дагаворах, цэнтралізаваны гандаль электрычнай энергіяй, у тым ліку цэнтралізаваны гандаль на суткі наперад пры ўмове яго эканамічнай мэтазгоднасці, урэгуляванне пагадзінных адхіленняў фактычных сальда-ператокаў электрычнай энергіі ад планавых значэнняў), а таксама этапы развіцця агульнага электраэнергетычнага рынку Еўразійскага эканамічнага саюза.

Гэтыя этапы адпавядаюць асабліваму меркаванню Рэспублікі Беларусь да Канцэпцыі фарміравання агульнага электраэнергетычнага рынку Саюза. Такі падыход дазваляе дзяржавам на роўных умовах мець доступ да прыроднага газу, што для Беларусі з’яўляецца важным фактарам фарміравання канкурэнтных прапаноў на агульным і ўнутраным электраэнергетычных рынках.

Мяркуецца, што ў выніку рэалізацыі Дагавора будуць забяспечаны ўмовы для свабоды руху тавараў у сферы электраэнергетыкі, павышэнне энергетычнай бяспекі дзяржаў — членаў, фарміраванне ў ЕАЭС прававой прасторы, якая дазваляе забяспечыць добрасумленную канкурэнцыю, далейшае ўмацаванне эканамічнага ўзаемавыгаднага і раўнапраўнага супрацоўніцтва. Выгады Беларусі ад стварэння агульнага электраэнергетычнага рынку выяўляюцца ў дыверсіфікацыі экспартных і імпартных паставак электрычнай энергіі


Усе навіны